Özlemler Yumağı

 

Liman gibi sığındım ben, sabırın gölgesine

Varlığım feda olsun, mesajın bilgesine

Yıllar var ki hasretiz, suskunluğun sesine


Huzura hasret kaldık, belki bir gün bir anlık

Geldiysen çal kapımı, özlediğim insanlık

 

Özlemler yumağıdır, biriken hafızamda

Mevsimler yasta mıdır, güller niçin hazanda?

Kalem titriyor kalem, bu ÅŸiiri yazanda

 

Gönül ne saray ister, ne beklentimiz hanlık

Geldiysen çal kapımı, gözlediğim insanlık

 

Toplamayı unuttuk, bölmeden çıkarmadan

Nasıl maya tutacak, bu hamuru karmadan?

Hisset düşündüğümü, şu kalbimi yarmadan

 

Eşref-i Mahlukat’a yakışır mı ki hamlık?

Geldiysen çal kapımı, özlediğim insanlık

 

 

İnsan sevdiği canı, yatırıp da keser mi?

Sevda bahçelerine, muhalif yel eser mi?

Elma aldanıp diğer yarısına küser mi?

 

Toprağa gömülmeli, uçup gitmeli benlik

Geldiysen çal kapımı, gözlediğim insanlık

 

Dünya ne kadar geniş, var mı dışında kalan?

Vefamız düştü yere, yok mu eğilip alan?

Deprem ile sarsıldık, yol gözlüyor heyelan

 

Bizi derinden yakan, günlük hesaplar günlük

Geldiysen çal kapımı, özlediğim insanlık

 

Hayalimde düşümde, hüzünde gülüşümde

Doğduğum gün dün gibi, doğum var ölüşümde

Ümidim tazedir hep, her anım her yaşımda

 

Her nefesimiz talep, her niyetimiz canlık

Geldiysen çal kapımı, gözlediğim insanlık

 

Ali Rıza Malkoç  22/09/2009 Bursa


hakkında,halk, anadolu ile, ilgili, ÅŸiir, ÅŸiirler,Â